دولت عدالت مهدی (عج)  

تا   شـادمـان  شود  دل  مـا  از  غـم  درون

 یا  مهـدیا   ز   پرده ی   غیبـت   بیـا  برون

 انـدر  فراقت  ای گـل  زیبـای  مـه  نشـان

 گشته   نصیبـم  از  غم  پنهـان  دل ، جنون

 از این  همه  دو  رنـگی و  پستی  دلم  گرفت

 عمری است  خسته ام  ز  همه  مردمان  دون

 در  انتظـار  دیـدن  رویـت   گذشتـه  است

 بیش از هزار سال و ، مه و روز و شب و قرون

 از   بس  ستم  ز  دشمن   بی دین کشیده اند

 دل های   عاشقـان  شما   گشته  پر  ز  خون

 پر  گشت   عالم  از  شـرر  و  فتـنه و  فساد

 با  قدرت  خود ،  اهل  ستـم  را  بکـن  زبون

 کی  دولت  عدالـت  و  حقـت  شـود  به  پا 

 باشـم   ز  یاوران  تو  تا   زنـده ام  کنـون

شعر می گویم برایت تا طلوع آفتاب

صبحگاهان را تماشا می کنم با عشق ناب

تا که عمری در جهان است از پس غیبت درآ

ای فروغ آسمانی ! ساعتی بر من بتاب